Wisława Szymborska
Portrait de Wisława Szymborska
Image, G.AdC
Trois mots étranges (Trzy słowa najdziwniejsze)
Kiedy wymawiam słowo Przyszłość,
pierwsza sylaba odchodzi już do przeszłości.
Kiedy wymawiam słowo Cisza,
niszczę ją.
Kiedy wymawiam słowo Nic,
stwarzam coś, co nie mieści się w żadnym niebycie
Quand je prononce le mot Avenir,
Sa première syllabe appartient déjà au passé.
Quand je prononce le mot Silence,
Je le détruis.
Quand je prononce le mot Rien,
Je crée une chose qui ne tiendrait dans aucun néant.
Wisława Szymborska, Vue avec grain de sable (1996) in Je ne sais quelles gens, Fayard, 1997, page 139. Traduit du polonais par Piotr Kaminski.
Śmierć,
kiedy śpisz, przychodzi.
A śnić będziesz,
że wcale nie trzeba oddychać,
że cisza bez oddechu
to niezła muzyka,
jesteś mały jak iskra
i gaśniesz do taktu.
Śmierć tylko taka. Bólu więcej
miałeś trzymając różę w ręce
i większe czułeś przerażenie
widząc, że płatek spadł na ziemię.
Świat tylko taki. Tylko tak
żyć, I umierać tylko tyle.
A wszystko inne ― jest jak Bach
chwilowo grany
na pile.
La mort vient
quand tu es endormi.
Et tu rêveras
Qu’il ne faut pas du tout respirer
que le silence sans un souffle
est une musique pas si mauvaise que ça,
tu es petit comme une étincelle,
et tu t’éteins en cadence.
La mort n’est que la mort. Tu avais
plus de douleur tenant une rose à la main
et tu sentais plus d’effroi
voyant son pétale tomber à terre.
Le monde n’est que le monde. Vivre
c’est vivre. Et mourir c’est mourir.
Et tout le reste est comme du Bach
joué un instant
sur une scie.
Wisława Szymborska, extrait de “Obmyślam świat”, Wołanie do Yeti [L'Appel au yéti, 1957], in Dans le fleuve d'Héraclite, Maison de la poésie Nord-Pas-de-Calais, 1995, page 9. Traduit du polonais par Christophe Jezewski et Isabelle Macor-Filarska.
Voir aussi l' index général des auteurs.
Retour au Sommaire de la galerie